Εντυπώσεις..

Σε μια γειτονιά της Αθήνας, εδώ και χρόνια έβλεπα έναν κύριο τυφλό και θαύμαζα τον τρόπο που μετακινούνταν με τις συγκοινωνίες...θαύμαζα μια ευγένεια που τον περιέβαλε, ήξερε πάντα πως να σταματήσει τη συγκοινωνία που ήθελε, ήξερε πάντα που να κατέβει χωρίς να ρωτήσει και δεν καθόταν ποτέ αν του παραχωρούσε κάποιος θέση...μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση η άνεσή του με το μπαστουνάκι του..

Σήμερα, Μεγάλη Δευτέρα, πήγα ν' ανάψω ένα κεράκι σ' εκκλησία στο κέντρο της Αθήνας. Είναι γνωστό πως τούτες τις μέρες ακούγονται τα πιο όμορφα τροπάρια...αμέσως το βλέμμα μου πήγε στους ανθρώπους που έψελναν...και είδα...

Είδα από που έβγαινε αυτή η όμορφη φωνή που ακουγόταν...ήταν ο τυφλός κύριος που έβλεπα κάθε μέρα με το μπαστουνάκι....ήταν "ο τυφλός κύριος" που έψελνε διαβάζοντας με το σύστημα Braille.....

κι ένιωσα ντροπή....ντροπή που γκρινιάζω...ντροπή για όσα έχω και θεωρώ αυτονόητα...