λίγες σκέψεις γι' αυτήν την ταινία...κριτικός δεν είμαι...θα παραθέσω μονάχα μια ταπεινή άποψη...η ταινία δεν είναι κάτι συγκλονιστικό....αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση....διαψεύδει όσους επιμένουν πως η χημεία μεταξύ δύο άνθρωπων είναι σπάνια...δεν είναι χαζορομάντζο...έτσι όπως βουρκώνουν τα μάτια τους, "πετάει" αυτή η χημεία απ' την οθόνη μες τη ψυχή σου και σε τσιμπάει...έτσι απλά...πολύ γλυκά....διάβασα κάπου πως η ταινία δίνει περισσότερο τροφή για σκέψη παρά σίγουρες απαντήσεις....ισχύει...έχει και ωραία μουσικούλα..
Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΒΟΛΤΕΣ
-
-
Ψίθυρος..Πριν από 4 μήνες
-
Όταν σώνεται το μελάνι..Πριν από 8 μήνες
-
-
Alejandra PizarnikΠριν από 7 χρόνια
-
Aşık Veysel - Uzun Ince Bir YoldayımΠριν από 8 χρόνια
-
ο μέσα μου αέραςΠριν από 9 χρόνια
-
ΔέντροΠριν από 9 χρόνια
-
-
-
-
ΟΙ ΛΕΓΕΩΝΕΣ ΤΩΝ ΜΕΣΑΙΩΝ ΤΑΞΕΩΝΠριν από 11 χρόνια
-
-
Περί προνοίας*Πριν από 12 χρόνια
-
ΕΠΕΣΤΡΕΨΑ..Πριν από 13 χρόνια
-

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου